Ergens in 2013.
'Opa, ga jij straks nog een verhaaltje voorlezen', vroeg mijn, toen nog, 5 jarige kleindochter Kayla.
'Anders kan ik niet slapen.'
Ze bedoelde te zeggen: anders ga ik niet slapen. De reinste blackmail op jonge leeftijd.
Ik pakte het grote Jip en Janneke boek, maar had net mijn leeslenzen uitgedaan en mijn brilletje van "Kruidvat" lag beneden. Ik besloot te doen waar ik best wel goed in bleek te zijn: het spontaan verzinnen van een verhaal. En kwam ik vast te zitten hielp Kayla mij verder.
Dat verhaal heb ik uiteindelijk op schrift gezet en heb aan Kayla gevraagd om tekeningen te maken, zoals: een meisje, een hondje, een bed, een kast, een gekleurd ei en een vogel.
Annelies en het gekleurde vogelei: het (voor)leesboek voor kinderen was geboren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten